การสร้างตึกรามบ้านช่องก็เคยสร้างกันมาแล้ว คราวนี้เรามาสร้างปฏิสังขรเจดีย์หลวงปู่ขาว อนาลโย ลูกศิษย์ลูกหา ครูบาอาจารย์ ก็เป็นที่ยอมรับกันทุกองค์ ว่าหลวงปู่ขาวเป็นพระสุปฏิปันโน เป็นผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ในวงการพระกรรมฐานก็ถือว่าเป็นพระอรหันต์ คนรุ่นเก่ารุ่นก่อนก็สร้างพระเจดีย์ขึ้นมา ถือว่าท่านเป็นถูปารหบุคคล ในหลวง ร.๙ เป็นผู้เสด็จมาวางศิลาฤกษ์ และเสด็จมาฉลองสมโภชอีก พร้อมกับพระบรมราชินี พระบรมวงศานุวงศ์ ที่วัดถ้ำกลองเพลแห่งนี้ พระองค์เสด็จมารวมกันแล้วประมาณ ๑๓ ครั้ง ตามประวัติของวัดถ้ำกลองเพล
บัดนี้พระเจดีย์สร้างมาเป็นเวลายี่สิบสามสิบปี ก็ต้องผุพังไปตามอายุสังขาร เราก็จะทำให้ดีขึ้นมาอีก เหมือนกับพระธาตุพนมก็ซ่อมแล้วซ่อมอีก เจดีย์ของหลวงปู่ขาวในคราวนี้ก็เป็นการซ่อมใหญ่ บูรณะปฏิสังขรณ์เจดีย์ของหลวงปู่ขาว เพราะฉะนั้น หลวงพ่อจึงขอเชิญศิษยานุศิษย์ทุกหมู่เหล่าที่รักเคารพนับถือเลื่อมใสในองค์หลวงปู่ขาว เชื่อว่าท่านเป็นพระอริยเจ้าท่านหนึ่งในถูปารหบุคคลสี่จำพวก คือพระพุทธเจ้า พระปัจกเจกพุทธเจ้า พระอรหันตสาวก พระเจ้าจักรพรรดิ หลวงปู่ขาวก็จัดว่าเป็นพระอรหันตสาวกของพระพุทธเจ้าท่านหนี่ง อัฐิธาตุของท่านก็อยู่ที่ตรงนั้น เป็นที่ประชุมเพลิง ที่พระราชทานเพลิงสรีระสังขารของหลวงปู่ ก็ได้สร้างพระเจดีย์ครอบที่ตรงนั้นขึ้นมา
เมื่อถึงคราวนี้ หลวงพ่อไปดูแล้วลองเคาะดูก็กุก ๆ กัก ๆ หินมันหลุดออกมาจากพระเจดีย์ ปูนที่ติดหมดสภาพ พร้อมที่จะหล่นร่วงได้ง่ายถ้าหากมีอะไรขึ้นก็คงจะหล่นลงมา เมื่อเราเห็นแล้วก็ควรจะปรับปรุงแก้ไข ก็ขอเชิญทุกท่าน งานหาเงินเข้ากระเป๋า หาเงินเข้าบริษัท หาเงินปัจจัยสี่เลี้ยงครอบครัวก็ทำมาแล้ว แต่คราวนี้เป็นการหาบุญหากุศลเข้าสู่จิตใจ สร้างบุญสร้างกุศลเข้าสู่จิตใจ ไม่ใช่หาเงินนะ หลวงพ่อเองไม่ได้หาเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง มีแต่จะสมทบให้เจดีย์ของหลวงปู่ของเราสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี สวยงามคงทน อยู่นานเท่านาน
การหาเงินเข้ากระเป๋ากินแล้วก็หมดไป ถึงจะหาไว้มากขนาดไหน ตายแล้วก็เอาไปด้วยไม่ได้สักอย่าง ทิ้งไว้ในโลกนี้ แต่บุญกุศลที่เราสร้างไว้ในพระพุทธศาสนา เมื่อสร้างเสร็จแล้ว เราก็นึกรำลึกถึง สาธุ ข้าพเจ้าได้บูรณะปฏิสังขรณ์ซ่อมแซมเจดีย์ของพระอรหันต์ พระอริยเจ้า คือหลวงปู่ขาว บุญกุศลทั้งหลายทั้งปวงก็ขอให้เกื้อกูลหนุนข้าพเจ้าด้วยเถิด เมื่อเรารำลึกถึงเพียงแค่นั้น บุญกุศลที่เราได้ทำไว้ มันจะเข้ามาสู่จิตใจของผู้สร้างบุญกุศลนั้น
ถ้าหากว่าเรามีแต่หาเงินใส่ธนาคาร ก็มีแต่รำลึกว่าเงินของเราใครหนอจะเอาไปใช้ เป็นห่วงเงิน เป็นห่วงสมบัติ เป็นห่วงถาวรวัตถุ เป็นห่วงสิ่งของ พอใจขาดลงไปก็คงจะไปเป็นตัวเล็นตัวไรอยู่ในตู้เซฟหรือเป็นตุ๊กแกจิ้งจกอยู่ในบริเวณนั้น เพราะเป็นห่วง มันเป็นไปได้ทั้งหมด ขนาดพระภิกษุสงฆ์ในครั้งพุทธกาล เย็บผ้าจีวรมาใหม่ ๆ คิดว่าจะได้ครองจีวรในวันพรุ่งนี้ ผ้าผืนนี้ถูกใจมาก พอตกกลางคืน ตายกลางคืน แต่เป็นห่วงจีวร วิญญาณก็ไปเกาะในผ้าจีวรไปเป็นตัวไรตัวเล็นในผ้าจีวรผืนนั้น เพราะความนึกอาลัยในผ้าจีวร
เพราะฉะนั้น การสร้างเจดีย์ของหลวงปู่ขาวคราวนี้ ก็ให้คิดว่า สาธุ ข้าพเจ้าได้บูรณะปฏิสังขรณ์ในพระเจดีย์ของหลวงปู่ขาว ถือว่าท่านเป็นถูปารหบุคคล เป็นพระอริยเจ้า เป็นพระอรหันต์ท่านหนึ่ง ขอบุญกุศลให้มาเกื้อหนุนข้าพเจ้าในครั้งนี้ด้วยเทอญ ถ้าเรานึกอย่างนั้น บุญกุศลก็คงจะไหลทะลักเข้าสู่ใจดวงนั้น
การเกิดมาในโลก เราอย่าไปคิดว่าเราจะสร้างแต่ฐานะอย่างเดียว ควรจะสร้างบุญกุศลเข้าสู่จิตใจด้วย ไม่ใช่จะสร้างแต่ฐานะหาเงินเข้ากระเป๋าเป็นเศรษฐี มหาเศรษฐี ร่ำรวยแล้วก็เอาไปด้วยไม่ได้สักคน ทิ้งไว้ทั้งหมด มีแต่บุญกับบาปเท่านั้น ไม่ใช่เอาแต่บุญไปด้วยนะ บาปก็ไปด้วย ถ้าใครทำชั่ว ทำสิ่งที่ไม่ดี สิ่งที่ไม่ดีก็จะเข้าสู่จิตใจของเรา ถ้าเราทำกรรมดี กรรมดีก็เข้าสู่จิตใจของเรา เพราะฉะนั้น เลือกเอา อย่างที่คุณแม่ชีแก้วพูด โลกนี้โลกหาได้ จะเอาดีก็ได้ จะเอาชั่วก็ได้ จะเอายังไงเข้าสู่ตัวเอง เพราะฉะนั้น อย่าไปเอาสิ่งที่มันชั่วเข้ามาสู่จิตใจ เลือกเอาแต่สิ่งที่ดี
หลวงพ่ออินทร์ถวาย สันตุสสโก จากพระธรรมเทศนา “สร้างฐานะทางโลก สร้างกุศลทางใจ” แสดงธรรมเมื่อวันที่ ๒ มิถุนายน ๒๕๖๔
Yorumlar